Η κηδεία της Βέφας Αλεξιάδου πραγματοποιείται στον Ιερό Ναό Αναστάσιος του Κυρίου στην Θέρμη στην Θεσσαλονίκη. Τραγικό ωστόσο είναι πως το νεκροταφείο είναι σχεδόν άδειο, καθώς δεν πήγε κανείς επώνυμος με τον οποίο είχε συνεργαστεί και τους θεωρούσε φίλους.
Από τα λίγα πρόσωπα που πήγαν να την αποχαιρετήσουν είναι ο Παναγιώτης Ψωμιάδης, ο οποίος ξέσπασε στην κάμερα του Πρωινού λέγοντας πως είναι ντροπή και κρίμα άνθρωποι τους οποίους ανέδειξε η μαγείρισσα να μην τιμήσουν την μνήμη της.
«Αυτή η γυναίκα άνοιξε δρόμους για νέους ανθρώπους. Δεν υπάρχει κανείς εδώ να την τιμήσει. Ντροπή. Είναι κρίμα. Δεν βλέπω επώνυμους. Δεν βλέπω έναν που ανέδειξε. Είναι κρίμα να φύγει πονεμένη», δήλωσε χαρακτηριστικά μεταξύ άλλων.
Στο τελευταίο αντίο βρίσκονται μονάχα οι άνθρωποι που ήταν δίπλα της μέχρι το τέλος, όπως οι γαμπροί της, τα ανίψια της και τα εγγόνια της.
Πήγε να συναντήσει τις κόρες της…
Η Βέφα Αλεξιάδου έζησε από τις πιο τραγικές απώλειες που μπορεί να ζήσει μια μητέρα, αυτή των παιδιών της. Η μαγείρισσα που απεβίωσε σε ηλικία 91 ετών ύστερα από νοσηλεία στο Γενικό Νοσοκομείο Παπανικολάου της Θεσσαλονίκης, έζησε το θάνατο της κόρης της Αλεξίας και της κόρης της Άντζελας.
«Η Αλεξία είχε άσθμα, με το οποίο θα μπορούσε να ζήσει σε όλη της τη ζωή, όπως ζούνε όλοι οι ασθματικοί. Βέβαια για να ζήσεις με αυτή την πάθηση, δεν πρέπει να καπνίζεις, να πίνεις, ούτε να έχεις τον σκύλο αγκαλιά, όταν ξέρεις ότι επιβαρύνει την κατάστασή σου. Εκείνη τα έκανε και τα τρία. Φώναζα εγώ, αλλά δεν με άκουγε ούτε αυτή, ούτε ο άντρας της. Έπαιρνε κορτιζόνη, την ημέρα που έφυγε ίσως πήρε λίγη παραπάνω και έπαθε ανακοπή. 44 ετών, πόνος αβάσταχτος. Το είχε από 3 ετών, αλλά όσο ήταν κοντά μου την πρόσεχα, μετά σταμάτησε να πηγαίνει στον γιατρό», είχε αποκαλύψει η Βέφα Αλεξιάδου για την κόρη της Αλεξία, σε συνέντευξη που είχε δώσει όταν ζούσε.
Για την κόρη της Άντζελα, είχε εξομολογηθεί με πόνο καρδιάς: «Και η μεγάλη μου είχε καρκίνο στη μήτρα, τον οποίο θα μπορούσε να είχε προλάβει, αλλά όταν πήγε στον γιατρό, ήταν πολύ αργά. Δεν είναι ότι έχασα απλά τα παιδιά μου, τα έχασα χωρίς να πρέπει να τα χάσω. Δεν τους πήρε ο Θεός, έφυγαν μόνες τους».
Σε μια από τις τελευταίες της τηλεοπτικές συνεντεύξεις πριν πεθάνει, είχε εξομολογηθεί για τον πόνο που βίωνε: «Είναι δυνατόν να μην πονάω που πέθαναν οι κόρες μου. Μεγάλο λάθος αυτό που λένε για εμένα. Πόσο έξω από τον αληθινό πόνο βρίσκονται; Ο πόνος είναι μέσα στην καρδιά μου και δεν πρόκειται να φύγει παρά μόνο όταν κλείσω τα μάτια μου. Πιστεύω όταν πάω εκεί πάνω, θα συναντήσω την οικογένειά μου και θα είμαι πάλι χαρούμενη».
Στο πλευρό της συνεχώς είχε ωστόσο τις εγγονές της και τους γαμπρούς της
