Ενώ πολλές μελέτες υποδεικνύουν ότι τα καλύτερα χρόνια της ζωής είναι μεταξύ 30 και 34 ετών, τι γίνεται με τα λιγότερο ευτυχισμένα χρόνια; Η Ισπανίδα ερευνήτρια Begoña Álvarez εμβάθυνε σε αυτό ακριβώς το ερώτημα. Για να αποκαλύψει την αλήθεια, ερεύνησε 28.000 άτομα ηλικίας 50 ετών και άνω, ζητώντας τους να σκεφτούν το ταξίδι της ζωής τους.
Ποια είναι η λιγότερο ευτυχισμένη στιγμή στη ζωή;
Η μελέτη του Álvarez περιλάμβανε τρία βασικά ερωτήματα σχετικά με τα πιο ευτυχισμένα χρόνια της ζωής ενός ανθρώπου : «Υπήρξε μια περίοδος που ήσουν πιο ευτυχισμένος από την υπόλοιπη ζωή σου; Αν ναι, πότε ξεκίνησε αυτή η περίοδος; Και πότε τελείωσε;» Όπως ήταν αναμενόμενο, η έρευνα αποκάλυψε ότι οι αρχές των 30 είναι συχνά η περίοδος αιχμής της ευτυχίας. Ωστόσο, η μελέτη διαπίστωσε ότι η ευτυχία φαινομενικά πέφτει κατακόρυφα μεταξύ των ηλικιών 10 έως 14 ετών ή στην ηλικία της εφηβείας.
Γιατί βιώνουμε δυστυχισμένα εφηβικά χρόνια;
Η περίοδος μεταξύ 10 και 14, που περιλαμβάνει την προεφηβική και την πρώιμη εφηβεία, είναι γεμάτη προκλήσεις. Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, τα παιδιά υφίστανται σημαντικές σωματικές αλλαγές λόγω της εφηβείας. Αυτοί οι μετασχηματισμοί μπορούν να οδηγήσουν σε αυξημένες ανησυχίες για την εικόνα του σώματος και την αυτοεκτίμηση.
Οι ξαφνικές και δραστικές αλλαγές είναι συχνά δύσκολο να προσαρμοστούν, προκαλώντας εσωτερικές συγκρούσεις και δυσφορία. Ο εγκέφαλος υφίσταται επίσης σημαντική αναδιοργάνωση σε αυτό το στάδιο, ιδιαίτερα σε περιοχές που είναι υπεύθυνες για τα συναισθήματα και την παρορμητικότητα. Αυτή η ταχεία ανάπτυξη κατά την εφηβεία μπορεί να οδηγήσει σε εναλλαγές της διάθεσης, απερίσκεπτη συμπεριφορά και δυσκολία στη ρύθμιση των συναισθημάτων, κάνοντας την εμπειρία του εφήβου ταραχώδης.
Η αναζήτηση της ταυτότητας και της αυτονομίας κατά την εφηβεία
Καθώς οι έφηβοι προσπαθούν να αναπτύξουν τη δική τους ταυτότητα και να αποκτήσουν αυτονομία, συχνά προκύπτουν οικογενειακές συγκρούσεις. Η επιθυμία για ανεξαρτησία μπορεί να συγκρουστεί με τις προσδοκίες των γονιών, προκαλώντας άγχος και αβεβαιότητα για τη θέση τους στον κόσμο. Η έντονη πίεση των συνομηλίκων και οι κλιμακούμενες ακαδημαϊκές απαιτήσεις είναι επίσης χαρακτηριστικά αυτών των χρόνων.
Η ανάγκη να ταιριάζεις με τους συνομηλίκους και να πετύχεις ακαδημαϊκά μπορεί να είναι συντριπτική, οδηγώντας σε σημαντικό άγχος και άγχος. Οι έφηβοι είναι πιο επιρρεπείς σε διαταραχές ψυχικής υγείας όπως η κατάθλιψη και το άγχος , που συχνά επιδεινώνονται από το άγχος και τις βιολογικές αλλαγές της εφηβείας. Η ηλικιακή ομάδα με την εφηβεία μπορεί συχνά να βιώνει συναισθήματα μοναξιάς και απελπισίας.
Η μετάβαση από την παιδική ηλικία στην εφηβεία περιλαμβάνει τη μετάβαση από το δημοτικό στο γυμνάσιο, μια αλλαγή που φέρνει νέα κοινωνική δυναμική και αυξημένες ακαδημαϊκές προσδοκίες. Αυτό το άλμα είναι ένας άλλος παράγοντας που συμβάλλει στο άγχος και τη σχετική δυστυχία που βιώνεται αυτά τα χρόνια.
Πηγή: theissue.gr
