Καλή Καλό: Έφυγε ξεχασμένη στο γηροκομείο - Η πολυτάραχη ζωή, οι 3 γάμοι και η τελευταία συνέντευξη

08 Μαρ. 2024, 19:06

Καλή Καλό: Έφυγε ξεχασμένη στο γηροκομείο - Η πολυτάραχη ζωή, οι 3 γάμοι και η τελευταία συνέντευξη

Ο Σπύρος Μπιμπίλας, ανακοίνωσε το απόγευμα της Παρασκευής 8/3, μέσα από τα social media ότι η Καλή Καλό έφυγε από τη ζωή.

Η Καλλιόπη Δαμβέργη, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 20 Δεκεμβρίου του 1926, αλλά η καταγωγή της ήταν από το Ρέθυμνο. Μητέρα της ήταν η Χρύσα, κόρη του στρατηγού Γ. Καλοχριστιανάκη, υπασπιστή του Βενιζέλου, επίσης ηθοποιός και μια χειραφετημένη για την εποχή γυναίκα. Πατέρας της ήταν ο Νίκος Δαμβέργης, της οικογένειας των φαρμακοβιομηχάνων.

Την έβγαλε σε ηλικία τριών ετών η Μαρίκα Κοτοπούλη, στο θεατρικό έργο «Η Δασκαλίτσα Του Νικοντέμη» και σε ηλικία 5 ετών η Καλή Καλό συμμετείχε στο έργο του Σπύρου Μελά «Ο Μπαμπάς Εκπαιδεύεται».

Έπαιξε στη συνέχεια κοντά σε σημαντικούς ηθοποιούς του Ελληνικού Θεάτρου όπως οι: Αλίκη Μουσούρη, Κώστας Μουσούρης, Ελένη Παπαδάκη. Την ανακάλυψε ο Αττίκ και την πήρε στην περίφημη μάντρα του, που όπως έχει πει η ίδια στάθηκε γι’ αυτήν μεγάλο σχολείο.

Έφυγε από τη ζωή η Καλή Καλό

Η μεταπολεμική ένταξή της στο ΚΚΕ οδήγησε στη σύλληψή της το 1947 από το θέατρο, ενώ εμφανιζόταν στην επιθεώρηση «Το παρδαλό κατσίκι», και στον εκτοπισμό της επί εξάμηνο στην Ικαρία.

Μετά την επιστροφή από την εξορία, που συμπίπτει με την ενηλικίωσή της, η Καλή Καλό δημιούργησε τον δικό της θίασο (1950) και ερμήνευσε ρόλους σε όλα τα είδη του θεάτρου, δηλαδή βαριετέ, επιθεώρηση, οπερέτα, ελεύθερο θέατρο, και πρόζα. Συνεργάστηκε μεταξύ άλλων με τους Μινωτή, Κυβέλη, Μιράντα Μυράτ, Κατράκη, Τραϊφόρο, Χριστόφορο Νέζερ, Αυλωνίτη, Μαυρέα, Κοκκίνη, Σταυρίδη, Καλουτά, Ρένα Ντορ και Ρένα Βλαχοπούλου. Επίσης πρωταγωνίστησε στο Εθνικό Θέατρο και στο ΚΘΒΕ, παίζοντας έργα των Μπρεχτ, Πιραντέλλο και άλλων.

Το γεγονός ωστόσο ότι δεν την ενδιέφερε ο κινηματογράφος, κι έτσι έπαιξε μόνο σε 4 κινηματογραφικές ταινίες, συνετέλεσε στο να είναι σχεδόν άγνωστη στις νεότερες γενιές. Στο τέλος της σταδιοδρομίας της εμφανίσθηκε και σε λίγες τηλεοπτικές σειρές.

Εκτός από τη θεατρική της σταδιοδρομία, η Καλό έμαθε μόνη της ξένες γλώσσες και ακολούθησε πανεπιστημιακές σπουδές στην παιδοψυχολογία στη Λωζάνη, και πιο συγκεκριμένα στα συστήματα των Μοντεσσόρι, Ντεκρολύ και Πεσταλότσι. Είναι, μάλιστα, δημιουργός των «Πρότυπων Εκπαιδευτηρίων Καλής Δαμβέργη».

«Ξεχασμένη» στη Γηροκομείο
 
Ο Σπύρος Μπιμπίλας, με την ιδιότητα του προέδρου του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, μίλησε πριν από λίγες ημέρες σε συνέντευξή του για τους ηθοποιούς που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα.

Ο γνωστός ηθοποιός έκανε μια αποκάλυψη για την Καλή Καλό, η οποία ζούσε σε γηροκομείο ενώ σημείωσε ότι δεν είχε κανέναν συγγενή.

«Ένα σπουδαίο όνομα του παρελθόντος (σ.σ: που βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση) είναι η Καλή Καλό. Είναι 98 ετών αυτή τη στιγμή, έχει περάσει μία ζωή με θέατρα και σχολεία δικά της, μία ζωή πολυτάραχη και αυτή τη στιγμή έμεινε μία γηραιά κυρία με μία μικρή σύνταξη και τη βοηθάμε. Είναι στο Γηροκομείο Αθηνών αλλά δεν είναι καλά πια. Κι άλλοι παλιοί ηθοποιοί είναι έτσι, έχουν μείνει χωρίς κανέναν συγγενή», είπε αρχικά ο Σπύρος Μπιμπίλας και συνέχισε:

«Πολλοί βγαίνουν και κάνουν σκωπτικά σχόλια ότι "ο Μπιμπίλας πηγαίνει στις κηδείες". Έχω πάει σε κηδείες ηθοποιών, που είμαι μόνο εγώ, μία κυρία από την πολυκατοικία και ένας τυχαίος. Κανένας άλλος, διότι δεν υπάρχει κανείς που να ενδιαφέρεται για την περίπτωση αυτή του μοναχικού ανθρώπου».

Προσωπική ζωή

Η ηθοποιός πραγματοποίησε τρεις γάμους: Τον πρώτο ανήλικη, το 1945, με τον φοιτητή τότε της Σχολής Ικάρων Γιώργο Μαμαλάκη, που σκοτώθηκε ένα έτος αργότερα, προτού γεννηθεί η κόρη τους Γιούλη. Το 1957 παντρεύτηκε τον Δημήτρη Βαλμά, τον οποίο είχε γνωρίσει σε περιοδεία στη Σύρο, και με τον οποίο έζησαν στη Θεσσαλονίκη (το εκεί «Στρατιωτικό Θέατρο» τώρα φέρει το όνομά της).

Τέλος, σύμφωνα με το wikipedia, από το 1959 έως το 1979 ήταν παντρεμένη με τον πλοίαρχο Κώστα Καρανικόλα, με τον οποίο απέκτησε έναν γιο, τον Χρήστο. Σε ηλικία 13 ετών ο Χρήστος τραυματίσθηκε σοβαρά από έκρηξη σε πείραμα χημείας και, παρά το ότι η μητέρα του ξόδεψε όλη της την περιουσία για να θεραπευθεί, απεβίωσε το 1988, σε ηλικία 27 ετών. Για χρόνια μετά την απώλεια του γιου της, η ηθοποιός είχε αποτραβηχτεί στην Αστυπάλαια.

Η τελευταία της συνέντευξη

Τον περασμένο Σεπτέμβρη (2023), είχε μιλήσει στη Σάσα Σταμάτη και στην εφημερίδα OnTime και τα όσα είχε πει είχαν συζητηθεί.

Στο χώρο σας;

Βέβαια και ακόμα, συνέχεια. Είναι ένας άνθρωπος που έχεις κάνει γι’ αυτόν πάρα πολλά. Τον ανέδειξες από την αφάνεια, που λέμε, τον έκανες διάσημο και πήγα να του ζητήσω μια χάρη. Μια υπογραφή να περάσουν δύο φίλοι μου δωρεάν στο θέατρο, όπου έπαιζε. Και μου είπε «αυτά ξέχασέ τα. Δεν γίνεται δωρεάν, πρέπει να πληρώσουν».

Ποιος ηθοποιός ήταν αυτός;

Ο Βουτσάς.

Τον είχατε βοηθήσει;

Τον βρήκα στη Θεσσαλονίκη να κοιμάται σκεπασμένος με ένα χαλί και τον έφερα στην Αθήνα. Είχα θίασο «Καλής Καλό» και τον έβγαλα. Τότε έπρεπε να ήσουν πρωταγωνιστής για να παίξεις με την πρωταγωνίστρια. Αχάριστος. Αχάριστος.

Τον συγχωρείτε τώρα που έχει φύγει από τη ζωή;

«Ποτέ, ποτέ. Δεν θα τον συγχωρέσω ποτέ. Η αχαριστία είναι κάτι που σε ακολουθεί. Δεν μπορείς να συγχωρέσεις κάτι που έγινε. Δεν παίρνεται πίσω».

Ναι, αλλά λένε ότι ο νεκρός δεδικαίωται.

Τόσο το χειρότερο.

Λίγες μέρες νωρίτερα είχε μιλήσει στην εκπομπή Στούντιο 4 της ΕΡΤ.

Η ίδια τότε θέλησε να μιλήσει για την απόφαση που είχε πάρει, να κρατήσει τα οστά του γιου της στο σπίτι της, που βρέθηκαν το καλοκαίρι σε ένα ξύλινο κουτί.

«Ήταν συναισθηματικοί λόγοι που είχα τα οστά του γιου μου στο σπίτι. Δεν μπορούσα, δεν ήθελα τα οστά του παιδιού μου να είναι ανακατεμένα με άλλα. Ήρθε και η αστυνομία στο σπίτι και μου πήραν δείγμα να δουν αν πραγματικά είναι δικά μου. Τους είπα "ναι" αλλά δεν μπορώ να αισθανθώ ότι τα κόκαλα είναι ανακατεμένα με άλλα. Θέλω να είναι ξεχωριστά. Δεν καταλαβαίνω γιατί σχολιάστηκε. Υπάρχει κανένα εμπόδιο;», είχε πει αρχικά και είχε συνεχίσει:

«Ο γιος μου είχε μανία με τη Χημεία, του έκανε και καλό και κακό ο καθηγητής του. Του έδωσε φτερά να κάνει τα δικά του πειράματα. 14 χρόνια πάλευα σε όλες τις πόλεις της Ευρώπης. Έχασε το χέρι του, τα μάτια του και αγωνιστήκαμε πολύ. Δεν τον έχασα…».

Πηγή: gossip-tv.gr