Φίμωση ονομάζεται η αδυναμία έλξης της ακροποσθίας πίσω από τη βάλανο του πέους. Διακρίνεται συνήθως σε φυσιολογική και παθολογική. Ως φυσιολογική φίμωση χαρακτηρίζεται η κατάσταση κατά την οποία τα παιδιά γεννιούνται με σφιχτή ακροποσθία και η αποκάλυψη της βαλάνου συμβαίνει σταδιακά κατά το τέλος της παιδικής ηλικίας, ή την αρχή της εφηβείας. Η φυσιολογική φίμωση δηλαδή είναι μια κατάσταση παρούσα κατά τη γέννηση η οποία αποκαθίσταται χωρίς παρέμβαση.
Η παθολογική φίμωση βρίσκεται, συνήθως, σε ενήλικες άνδρες που δεν έχουν υποβληθεί σε περιτομή.
Οι συνήθεις αιτίες της παθολογικής φίμωσης είναι η μόλυνση, οι φλεγμονές, όπως είναι η βαλανίτιδα, οι τραυματισμοί, ή άλλοι υποκείμενοι ιατρικοί παράγοντες κινδύνου.
Η αδυναμία έλξης της ακροποσθίας, ώστε να αποκαλυφθεί η βάλανος, δυσχεραίνει το σωστό καθαρισμό της περιοχής με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο κίνδυνος εμφάνισης βαλανίτιδας, επώδυνης ούρησης και στύσης, καθώς και παραφίμωσης.
Για τη διάγνωση της φίμωσης από τον ιατρό αρκεί ένα ιατρικό ιστορικό και μια φυσική εξέταση , ενώ επιπλέον εξετάσεις συνήθως δεν είναι απαραίτητες.Η θεραπεία της φίμωσης εξαρτάται από την ηλικία του άνδρα, τη σοβαρότητα της κατάστασης και τα συμπτώματα που έχει επιφέρει.
Η πρώτη διαθέσιμη εναλλακτική αντιμετώπισης της φίμωσης είναι η εφαρμογή μιας στεροειδοούς αλοιφής τοπικά. Το ποσοστό επιτυχίας της θεραπευτικής αυτής αντιμετώπισης αγγίζει το 70%. Η αλοιφή μαλακώνει την ακροποσθία και μετά από 4-6 εβδομάδες εφαρμογής η η βάλανος αποκαλύπτεται τελείως, οπότε και διακόπτεται η θεραπεία. Εάν η εφαρμογή της αλοιφής δεν έχει αποτέλεσμα, υπάρχει η εναλλακτική της περιτομής. Η λήψη της τελικής απόφασης εξαρτάται πάντα και από τα συμπτώματα του άνδρα και λαμβάνεται μετά από συζήτηση με τον ειδικό που εμπιστεύεται.
Το άρθρο επιμελήθηκε ο Κ.Κωνσταντινίδης, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, www.andrologia.gr
