Όταν ένα παιδί πεισμώνει είτε βρίσκεστε στο σπίτι μαζί του είτε σε δημόσιο χώρο η συμπεριφορά που εκδηλώνει εξαιτίας του πείσματός του σας φέρνει σε αμήχανη θέση.
Είναι πολλοί οι λόγοι που μπορεί να ευθύνονται για το πείσμα του παιδιού σας και πολλές φορές αυτό μπορεί να είναι μια χειριστική συμπεριφορά εκ μέρους του παιδιού σας προκειμένου να πετύχει κάποιο «θέλω» του.
Πολλές φορές εμείς οι γονείς ξεχνάμε πως ένα παιδί δεν μπορεί να κατανοήσει, να επεξεργαστεί ή να συζητήσει όπως ένας ώριμος ενήλικος.Ο μόνος τρόπος που έχει για να διαπραγματευτεί είναι οι φωνές και η επίμονη άρνηση. Σκεφτείτε ότι τη στιγμή εκείνη για κάποιο λόγο το παιδί σας βρίσκεται σε απόγνωση και μη ξέροντας άλλον τρόπο να διεκδικήσει αυτό που θέλει αρχίζει να φωνάζει και αντιδρά απρόβλεπτα.
Σίγουρα οι αντιδράσεις του δε σας επιτρέπουν να δείξετε κατανόηση σε αυτό που μπορεί να νιώθει αλλά οι ειδικοί αναφέρουν πως το πείσμα εμφανίζεται την περίοδο που εμφανίζονται τα «θέλω» στο παιδί σας.
Το πείσμα αποτελεί ένα στάδιο στην ψυχοσυναισθηματική η ανάπτυξη του παιδιού. Μετά τα δύο χρόνια το παιδί δεν είναι πλέον το γλυκό ανυπεράσπιστο και άβουλο μωράκι που δεν μπορεί να κάνει βήμα χωρίς εσάς και μετά το κλάμα χαμογελάει σαν να μη συμβαίνει τίποτα.Τώρα διεκδικεί και απαιτεί. Όταν το παιδί σας εκδηλώνει επιμονή και πείσμα, τότε προσπαθεί να αυτονομηθεί και να ελέγξει τα συναισθήματα του.
Τα παιδιά δοκιμάζουν με τις έντονες αντιδράσεις και τις εξάρσεις θυμού και επιμονής τα δικά τους όρια και έχουν την ανάγκη να αναμετρούν τις δυνάμεις τους. Είναι απόλυτα φυσιολογικό για ένα νήπιο που αναπτύσσεται να θέλει να ξέρει μέχρι πού μπορεί να φτάσει.
Οι συγκρούσεις είναι απόλυτα φυσιολογικές. Αυτό που δεν είναι φυσιολογικό αλλά σχεδόν καταστροφικό είναι οι συχνές συγκρούσεις. Τα παιδιά απογοητεύονται όταν ανακαλύπτουν ότι οι γονείς δε θέλουν τα ίδια πράγματα με εκείνα ή δεν έχουν τις ίδιες ανάγκες και δε μπορούν να ελέγξουν τα συναισθήματα της απογοήτευσή τους για αυτό έχουν έντονες εξάρσεις θυμού.
Οι πολλές συγκρούσεις αποφεύγονται όταν μιλάτε φιλικά και με ενδιαφέρον στο παιδί. Το παιδί σας που πεισμώνει δεν το κάνει απαραίτητα για να σας προκαλέσει ή να σας κάνει να θυμώσετε, οπότε αξίζει να συζητήσετε αυτό που το απασχολεί.
Αποφύγετε τις πολλές εντολές. Όσο πιο φειδωλές είστε με τις συμβουλές, τόσο περισσότερο το παιδί θα τις σεβαστεί, θα καταλάβει τη σημασία που δίνετε σε αυτές και θα τις σεβαστεί. Όταν είναι πολλές οι εντολές και οι απαγορεύσεις, το παιδί χάνει την πίστη του σε αυτές και αρχίζει να επαναστατεί.
Ενθαρρύνετέ το να μιλάει. Το πλούσιο λεξιλόγιο του παιδιού το βοηθάει να βρει λέξεις και να τις χρησιμοποιήσει προκειμένου να διεκδικήσει αυτό που θέλει, να υπερασπιστεί το δίκιο του και να σας κάνει να το καταλάβετε. Οι φωνές και οι έντονες αρνήσεις τις χρησιμοποιεί ένα παιδί, όταν βρίσκεται σε αδιέξοδο.
Τέλος, θυμηθείτε πως πίσω από ένα μόνιμα θυμωμένο παιδί κρύβεται απλώς ένα πληγωμένο ή φοβισμένο παιδί. Αναρωτηθείτε ή ρωτήστε το τι φοβάται και προσπαθήστε να κατευνάσετε τους φόβους του.
