Η ανεπαρκής ενυδάτωση, η κατανάλωση πολύ αλμυρών σκαν ή η πολύ σκληρή γυμναστική είναι συνήθως οι λόγοι που μας κάνουν να αναζητήσουμε επειγόντως ένα ποτήρι νερό.
Εάν όμως τον τελευταίο καιρό το στόμα σας θυμίζει την... έρημο Σαχάρα, ίσως όπως αναφέρει το onmed, το σώμα σας προσπαθεί να σας προειδοποιήσει για κάποια δυσλειτουργία που δεν έχετε ακόμη αντιληφθεί.
Οποιαδήποτε πάθηση διαταράσσει την ισορροπία νερού ή νατρίου στον οργανισμό μπορεί να εκδηλωθεί με την επίμονη δίψα. Εάν ακολουθείτε τις συνιστώμενες στρατηγικές ενυδάτωσης (τα ούρα σας στην περίπτωση αυτή πρέπει να είναι σχεδόν διάφανα) και η δίψα επιμένει, καλό θα είναι να εξεταστείτε για κάποια από τις παρακάτω παθήσεις.
1. Σακχαρώδης διαβήτης
Ο διαβήτης είναι ο «συνήθης ύποπτος» πίσω από την επίμονη δίψα. Όταν τα επίπεδα του σακχάρου ξεπερνούν το φυσιολογικό, τα νεφρά αναγκάζονται να παράγουν περισσότερα ούρα ώστε να απορρίψουν την περιττή γλυκόζη. Έτσι, είναι πολύ πιθανό ο οργανισμός να αφυδατωθεί και να εκδηλώνεται συχνή και έντονη δίψα.
2. Άποιος διαβήτης
Δεν σχετίζεται με τον σακχαρώδη διαβήτη, ωστόσο ορισμένα συμπτώματα, όπως η αφυδάτωση και η συχνοουρία, είναι κοινά στις δύο παθήσεις. Ο άποιος διαβήτης χαρακτηρίζεται από ορμονική ανισορροπία στο σώμα, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η διαδικασία απορρόφησης νερού. Το σώμα χάνει σημαντική ποσότητα υγρών και η δίψα είναι η ένδειξη ότι πρέπει να αποκατασταθεί η απώλεια.
3. Ξηροστομία
Η υπερβολική ξηρότητα του στόματος αποτελεί ξεχωριστή πάθηση, όμως συχνά θεωρείται εσφαλμένα σύμπτωμα κάποιας ασθένειας. Η ξηροστομία προκύπτει από την ξηρότητα στις βλεννώδεις μεμβράνες του στόματος, λόγω μειωμένης παραγωγής σάλιου ή αλλαγής στη σύσταση του σάλιου. Εκτός από τη φαινομενική δίψα, άλλες τυπικές ενδείξεις της ξηροστομίας είναι η επίμονη κακοσμία του στόματος (χαλίτωση), η δυσκολία στη μάσηση και η παραγωγή παχύρρευστου σάλιου.
4. Αναιμία
Η συνεχής ή αιφνίδια απώλεια μεγάλης ποσότητας αίματος –για παράδειγμα λόγω αυξημένης αιμορραγίας στην περίοδο ή ατυχήματος– αποτελούν συνήθη αιτία της αναιμίας. Στην περίπτωση αυτή, ο οργανισμός χάνει ερυθρά αιμοσφαίρια με μεγαλύτερο ρυθμό απ’ ό,τι τα παράγει και πασχίζει να αναπληρώσει την απώλεια υγρών πυροδοτώντας την έντονη δίψα.
5. Υπόταση
Το χρόνιο στρες μπορεί να οδηγήσει σε δυσλειτουργία των επινεφριδίων, με μακροπρόθεσμη συνέπεια τη μεγάλη πτώση της αρτηριακής πίεσης, κατάσταση γνωστή ως υπόταση. Μερικά από τα συμπτώματα που εκδηλώνονται στην περίπτωση αυτή είναι η ζαλάδα, η κακή διάθεση και η έντονη δίψα. Η δίψα είναι ο μηχανισμός που χρησιμοποιεί το σώμα για να αυξήσει την περιεκτικότητα του αίματος σε νερό και κατ’ επέκταση να ανεβάσει τα επίπεδα της πίεσης. Απαιτείται λοιπόν αποτελεσματικότερη διαχείριση του στρες ώστε να αντιμετωπιστεί η ψυχογενής υπόταση.
